مدل‌سازی مدیریت و تولید انرژی از پسماندهای شهری تهران

به گزارش روز شنبه گروه علمی مجله خبری انرژی و نفت از دانشگاه تهران، بر اساس پژوهش استاد دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، مسیرهای حمل، محل‌های پیشنهادی برای تجمیع زباله‌ها و دیگر متغیرهای کلیدی با توجه به محدودیت‌های گوناگون بودجه، ظرفیت حمل پسماند و مسیرهای قابل استفاده در منطقه ۱۲ شهر تهران مشخص شدند.

استاد دانشکده صنایع دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، برای حل مساله مدیریت پسماندهای شهری با ملاحظات پایداری و مبتنی بر روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره، شبیه‌سازی و مدل بهینه‌ای را ارائه کرد.

مسعود ربانی با اشاره به اینکه مدیریت پسماندهای شهری به عنوان یکی از چالش‌های جوامع امروزی مطرح است، گفت: توجهات محیط زیستی و امکان بهره‌مندی از زباله‌های شهری برای تولید بخشی از انرژی الکتریکی مورد نیاز جامعه، توجه محققان این حوزه را جلب کرده است.

وی افزود: در این مقاله با استفاده از روش‌های متنوع تصمیم‌‎گیری چند معیاره و روش‌های بهینه‌یابی ریاضی، یک مساله جامع مدیریت پسماند، مدل‌سازی و با بهره‌گیری از داده‌های یکی از مناطق شهر تهران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

ربانی گفت: مدل ریاضی طراحی‌شده در این پژوهش با اهداف مسیریابی بهینه جمع‌آوری و انتقال پسماندهای شهری، انتخاب تکنولوژی مناسب برای کسب انرژی از پسماند، مکان‌یابی محل‌های تجمیع و بازیافت پسماندها، کاهش ریسک تماس با پسماند برای شهروندان و کاهش تبعات محیط زیستی نظیر انتشار دی اکسید کربن در حمل و نقل و تأمین انرژی از پسماندهای شهری طراحی شده است.

استاد دانشکده صنایع اظهار داشت: این رویکرد تصمیم‌گیری در دو مرحله طراحی شد و با داده‌های در دسترس منطقه ۱۲ شهر تهران حل و تجزیه و تحلیل بر روی پارامترهای کلیدی تصمیم‌گیری انجام گرفت.

در سال‌های اخیر مفاهیم اقتصاد دََوَرانی (Circular Economy) و پایداری (Sustainability) در بسیاری مسائل نظیر مدیریت پسماندهای شهری وارد شده‌اند. این دو مفهوم علاوه بر منظرهای اقتصادی در مدیریت پسماند، بر ملاحظات محیط زیستی و اجتماعی نظیر کاهش تولید و انتشار دی اکسید کربن، کاهش تماس با پسماند و ایجاد اشتغال، متکی و همچنین استفاده از پسماندها در دیگر صنایع برای ایجاد چرخش اقتصادی مورد توجه هستند.
تولید انرژی برق با استفاده از پسماندهای شهری، مستلزم انتخاب تکنولوژی مناسب است که عضو هیأت علمی دانشکدگان فنی دانشگاه تهران در این پژوهش به آن پرداخته است.